Week 1
Door: Danique
24 Januari 2015 | Gambia, Kololi
De eerste week is een feit! Ik denk dat we deze eerste week meer van Gambia hebben gezien dan de meeste toeristen in een gehele week! Na een lekker "toeristenweekend" in Kololi zijn we zondagmiddag door Sol en Awa opgehaald om richting Faraba te gaan. Faraba is weer totaaal anders dan Kololi, waar de Europese invloeden en de toeristenindustrie duidelijk zijn stempel op het gebied drukken. Faraba laat het meer echte Gambia zien, wat ook helaas voor een groot deel bestaat uit armoede? Nog voor we de auto goed en wel uit waren werden we belaagd door een menigte kinderen, door het dolle heen van enthousiasme en die je allemaal wilden aanraken. Overwelmd door alles ben ik letterlijk naar binnen gevlucht. Op zo'n moment word je keihard met je neus op de feiten gedrukt: ik had twee volle koffers bij me, waar misschien nog wel meer in zat dan drie gezinnen hier bij elkaar samen aan spullen hadden. Dat besef maakte dat ik me echt even een typisch afschuwelijk materialistische Westerling voelde. Dat gevoel heeft nog wel wat dagen aan me geknaagd kan ik jullie eerlijk vertellen.
De volgende dag werden we door de hele nursery school verwelkomd met een welkomstlied, alle kindjes "netjes" in rijen opgesteld met hun paarse uniformpje aan, een prachtig gezicht. In het daaropvolgende speelkwartier had ik aan elke vinger een kind hangen, nog een stuk of vijf aan mijn armen en eentje dragend op mijn heup, allemaal schreeuwend om je aandacht. De hysterie is er gelukkig na een weekje wel wat vanaf, maar zodra ik een voet buiten het huis zet, hoor ik van alle kanten "Dani, Dani" roepen.
Het is echt een heerlijk gevoel dat je overal zo welkom bent. Niet alleen de kinderen zijn dolenthousiast, maar overal waar we komen, worden we meteen aan iedereen voorgesteld, op de beste stoelen gezet en krijgen we te eten. Van deze gastvrijheid kunnen wij Hollanders nog veel leren. Want ook al hebben deze mensen niks of niet veel, toch zullen ze altijd delen wat ze hebben. En het feit dat ze bijna niks hebben, maakt ze echt niet minder gelukkig, misschien nog wel gelukkiger dan wij zijn met al onze spullen.
De afgelopen week zijn we onder andere op twee doopfeesten geweest, een begrafenis, hebben we les gegeven in level 4, zijn we in Brikama geweest, hebben we met Kemo een stuk van de route van de daytrip afgelegd en hebben we gisteren de eerste vergadering met de VDC gehad. Het is goed om te merken dat er ook door de Gambianen zelf initiatief wordt getoond en dat ze echt in samenwerking met ons vooruit willen. Ook is het fijn dat onze hulp, al hebben we tot nu toe nog niet zo heel veel gedaan, zeer gewaardeerd wordt. Iedereen is blij dat we er zijn en ook wij zijn blij dat we er eindelijk aan de slag kunnen!
De volgende dag werden we door de hele nursery school verwelkomd met een welkomstlied, alle kindjes "netjes" in rijen opgesteld met hun paarse uniformpje aan, een prachtig gezicht. In het daaropvolgende speelkwartier had ik aan elke vinger een kind hangen, nog een stuk of vijf aan mijn armen en eentje dragend op mijn heup, allemaal schreeuwend om je aandacht. De hysterie is er gelukkig na een weekje wel wat vanaf, maar zodra ik een voet buiten het huis zet, hoor ik van alle kanten "Dani, Dani" roepen.
Het is echt een heerlijk gevoel dat je overal zo welkom bent. Niet alleen de kinderen zijn dolenthousiast, maar overal waar we komen, worden we meteen aan iedereen voorgesteld, op de beste stoelen gezet en krijgen we te eten. Van deze gastvrijheid kunnen wij Hollanders nog veel leren. Want ook al hebben deze mensen niks of niet veel, toch zullen ze altijd delen wat ze hebben. En het feit dat ze bijna niks hebben, maakt ze echt niet minder gelukkig, misschien nog wel gelukkiger dan wij zijn met al onze spullen.
De afgelopen week zijn we onder andere op twee doopfeesten geweest, een begrafenis, hebben we les gegeven in level 4, zijn we in Brikama geweest, hebben we met Kemo een stuk van de route van de daytrip afgelegd en hebben we gisteren de eerste vergadering met de VDC gehad. Het is goed om te merken dat er ook door de Gambianen zelf initiatief wordt getoond en dat ze echt in samenwerking met ons vooruit willen. Ook is het fijn dat onze hulp, al hebben we tot nu toe nog niet zo heel veel gedaan, zeer gewaardeerd wordt. Iedereen is blij dat we er zijn en ook wij zijn blij dat we er eindelijk aan de slag kunnen!
-
24 Januari 2015 - 12:43
Jack En Marian:
hallo lieve "Dani" en Igor,
jullie zijn echt in een andere wereld terecht gekomen, wat een indrukken in de eerste week
Ander klimaat ( hier ligt weer sneeuw...grrrr) ander eten etc. etc.
En... wat schrijf je toch leuk. Veel succes verder en we blijven jullie volgen.
liefs Jack en Marian
-
24 Januari 2015 - 14:35
Corein:
Hoi lieve jongelui,
Wat leuk om zo van jullie te horen. Leuke verslagen schrijf je . Wat zul je veel leren daar en dan vooral op menselijk vlak. Idd wat zijn we hier verwend en wat doen we er weinig mee voor een ander.
Hoor heel graag van jullie.
Liefs Corein -
24 Januari 2015 - 18:24
Ad Van Drunen:
Dani en Igor.
Het gevoel ken ik,
Goed bezig...!!
Tot snel
Ad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
